1 Psalm; pieśń na poświęcenie Domu przez Dawida.

2 Wynosić Cię będę, WIEKUISTY, gdyż mnie wyprowadziłeś z toni, a moich nieprzyjaciół nie uratowałeś.

3 WIEKUISTY, Boże mój, wołałem do Ciebie, a Ty mnie uleczyłeś.

4 Moją duszę wyprowadziłeś, BOŻE, z Krainy Umarłych, utrzymałeś mnie przy życiu i nie zstąpiłem do grobu.

5 Śpiewajcie WIEKUISTEMU pobożni, dziękujcie Jego świętemu Imieniu.

6 Gdyż chwilę trwa Jego gniew, a całe życie jest Jego łaską; wieczorem gości płacz, ale z rana wesele.

7 Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem: Na wieki się nie zachwieję.

8 WIEKUISTY, w Twojej łasce ustanowiłeś potęgę na mej górze; ale ukryłeś Twe oblicze, zatem byłem strwożony.

9 Do Ciebie wołałem, WIEKUISTY; modliłem się do PANA, mówiąc:

10 Jaki pożytek z mojej krwi, kiedy zejdę do grobu? Czyż może Cię wielbić proch oraz wygłaszać Twoją prawdę?

11 Wysłuchaj mnie, o BOŻE, i zmiłuj się nade mną; bądź moim wybawcą, WIEKUISTY.

12 Wtedy przemieniłeś moją żałobę w taniec, rozwiązałeś mój wór i przepasałeś mnie radością.

13 Aby opiewała Cię sława i nie zamilkła; WIEKUISTY, mój Boże, będę Cię wiecznie wysławiał.