1 Przewodnikowi chóru Gitejczyków, pieśń Korachidów.

2 Jak wdzięczne są Twoje przybytki, WIEKUISTY Zastępów.

3 Tęskni i rwie się moja dusza do tych przedsionków WIEKUISTEGO; moje serce i ma cielesna natura unoszą się do żywego Boga.

4 Jak wróbel, który odnalazł dom oraz jaskółka swe gniazdo, w którym zostawiła pisklęta – tak są dla nas Twoje ołtarze, WIEKUISTY Zastępów, Królu i mój Boże.

5 Szczęśliwi mieszkańcy Twego domu, będą Cię chwalić na wieki. Sela.

6 Szczęśliwy człowiek, którego siła jest w Tobie, a Twoje drogi w ich sercu.

7 Ci, którzy pielgrzymując przez dolinę morw, czynią ją źródłem, bo okrywa ją deszcz błogosławieństwa.

8 Idą od trudu do trudu, aż ukażą się Bogu na Cyonie.

9 WIEKUISTY, Boże Zastępów, wysłuchaj moją modlitwę; o Boże, usłysz Jakóba. Sela.

10 Spójrz Boże na naszą tarczę; wejrzyj na oblicze Twojego pomazańca.

11 Przecież dzień w Twoich przedsionkach lepszy jest od tysiąca; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach bezprawia.

12 Bo WIEKUISTY, Bóg prawdziwy jest słońcem i tarczą; WIEKUISTY daje łaskę i chwałę, nie odmawia dobrodziejstwa tym, co chodzą w nieskazitelności.

13 WIEKUISTY Zastępów, szczęśliwy ten człowiek, który Ci ufa.