1 Nie nam, o WIEKUISTY, nie nam, ale Twojemu Imieniu daj chwałę; ze względu na Twoją łaskę i Twą prawdę.

2 Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg?

3 A nasz Bóg jest w niebiosach; wszystko co zechciał, to uczynił.

4 Ich posągi to srebro i złoto dzieło rąk ludzkich.

5 Mają usta, a nie mówią; oczy, a nie widzą;

6 mają uszy, a nie słyszą; mają nozdrza, a nie czują.

7 Ich ręce nie dotykają, ich nogi nie stąpają, nie odzywają się swoim gardłem.

8 Takimi niech będą ich wytwórcy i wszyscy, co im ufają.

9 Israelu ufaj WIEKUISTEMU! On jest ich pomocą i tarczą.

10 Domu Aarona ufaj WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.

11 Bogobojni ufajcie WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.

12 WIEKUISTY, który o nas pamięta pobłogosławi; pobłogosławi dom Israela, pobłogosławi dom Aarona.

13 Pobłogosławi tych, co się boją WIEKUISTEGO, tak małych, jak i wielkich.

14 WIEKUISTY was rozmnoży, was oraz waszych synów.

15 Wy jesteście błogosławieni od BOGA Stwórcy Nieba i ziemi.

16 Niebiosa, niebiosa są dla WIEKUISTEGO, a ziemię dał synom Adama.

17 Nie chwalą WIEKUISTEGO umarli, ani wszyscy co zstępują do Krainy Umarłych.

18 Ale my będziemy wielbić PANA, odtąd aż na wieki. HALLELUJA!